Zasady i tryb udzielania pomocy społecznej.

Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są oni w stanie pokonać, wykorzystując własne środki, możliwości i uprawnienia. Przy czym klient pomocy społecznej jest zobowiązany do współpracy z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu problemów życiowych.

Prawo do świadczeń przysługuje :

• osobom posiadającym obywatelstwo polskie, mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• cudzoziemcom mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadającym zezwolenie na osiedlenie się, zgodę na pobyt tolerowany lub status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej,
• obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy uzyskali zezwolenie na pobyt.

Świadczenia pomocy społecznej udzielane są na wniosek:

• osoby zainteresowanej,
• jej przedstawiciela ustawowego,
• innej osoby, za zgodą osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego.

Pomoc społeczna może być także udzielana z urzędu. Osoba lub rodzina może zgłosić się o przyznanie pomocy do ośrodka pomocy społecznej w miejscu zamieszkania (ośrodki znajdują się w każdej gminie). Decyzje o przyznaniu lub odmowie przyznania pomocy wymagają uprzednio przeprowadzenia przez pracownika socjalnego rodzinnego wywiadu środowiskowego. Decyzje w sprawach świadczeń pomocy społecznej wydawane są w formie pisemnej. Od każdej decyzji służy prawo odwołania.

O pomoc mogą ubiegać się osoby, które spełniają warunki określone w ustawie o pomocy społecznej. Pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej, w szczególności z powodu:

• ubóstwa,
• sieroctwa,
• bezdomności,
• bezrobocia,
• niepełnosprawności,
• długotrwałej lub ciężkiej choroby,
• przemocy w rodzinie,
• potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności,
• bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych,
• braku umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej placówki opiekuńczo-wychowawcze,
• trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodźcy,
• trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego,
• alkoholizmu lub narkomanii,
• zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej, itd.
• klęski żywiołowej lub ekologicznej.

Tryb udzielania pomocy społecznej:

1. Zgłoszenie wniosku o udzielenie pomocy:

• osobiste, pisemne lub telefoniczne zgłoszenie osoby ubiegającej się o pomoc do pracownika socjalnego (zgłoszenie może nastąpić z urzędu lub może go dokonać przedstawiciel ustawowy lub inna osoba za zgodą ubiegającego się o pomoc).

2. Sporządzenie wywiadu środowiskowego i planu pomocy:

• rozeznanie przez pracownika socjalnego sytuacji osobistej i rodzinnej osoby ubiegającej się o pomoc społeczną, tj. przeprowadzenie wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania klienta,
• wspólne (pracownik socjalny z osobą lub rodziną) opracowanie planu pomocy.

3. Sporządzenie decyzji i wydanie jej osobie ubiegającej się o pomoc społeczną.

4. Realizacja przyznanych świadczeń.

Przyznanie świadczenia pomocy społecznej musi być zawsze poprzedzone przeprowadzeniem wywiadu rodzinnego (środowiskowego) w miejscu stałego zamieszkania lub w miejscu czasowego pobytu osoby starającej się o pomoc. Wywiad środowiskowy przeprowadza się w terminie 14 dni od chwili zgłoszenia (w sytuacjach nagłych – w ciągu dwóch dni).
Zasady i tryb przeprowadzania wywiadu środowiskowego reguluje Rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z dnia 19 kwietnia 2005r. w sprawie rodzinnego wywiadu środowiskowego (Dz. U. Nr 7, poz. 672).

Wszelkie informacje, jakie pracownik socjalny uzyska podczas wywiadu objęte są ochroną zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych i wykorzystywane wyłącznie do celów przyznania świadczeń. Dlatego też, pracownik socjalny może pytać nie tylko o informacje dotyczące osoby starającej się o świadczenie, ale też osób wspólnie z nią zamieszkujących
i gospodarujących.

Oprócz danych dotyczących :

• posiadanych źródeł dochodów,
• sytuacji zawodowej, zdrowotnej i rodzinnej,

pracownik socjalny może również domagać się złożenia oświadczenia o posiadanym stanie majątkowym. Odmowa złożenia takiego oświadczenia może być podstawą do odmowy przyznania świadczenia.

Osoby i rodziny korzystające z pomocy społecznej zobowiązane są do współdziałania z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu swojej trudnej sytuacji życiowej.
Brak współdziałania, a w szczególności :

• odmowa zawarcia kontraktu socjalnego, lub niedotrzymanie jego postanowień,
• nieuzasadniona odmowa podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej przez osobę bezrobotną lub wykonywania prac społecznie użytecznych, o których mowa w przepisach o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy,
• nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego przez osobę uzależnioną ,
• marnotrawienie przyznanych świadczeń, będą stanowić podstawę do :
• odmowy przyznania lub ograniczenia świadczeń,
• wstrzymania świadczeń pieniężnych,
• przyznania pomocy w formie świadczenia niepieniężnego.

Decyzje w sprawach świadczeń pomocy społecznej wydawane są w formie pisemnej. Od każdej decyzji służy prawo odwołania.
Odwołanie wnosi się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu, za pośrednictwem Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej, w ciągu 14 dni od dnia otrzymania decyzji.