Zasady i tryb udzielania pomocy społecznej.

Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są oni w stanie pokonać, wykorzystując własne środki, możliwości i uprawnienia. Przy czym klient pomocy społecznej jest zobowiązany do współpracy z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu problemów życiowych.

 

Prawo do świadczeń przysługuje :

  • osobom posiadającym obywatelstwo polskie, mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  • cudzoziemcom mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadającym zezwolenie na osiedlenie się, zgodę na pobyt tolerowany lub status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej,
  • obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy uzyskali zezwolenie na pobyt.

Świadczenia pomocy społecznej udzielane są na wniosek:

  • osoby zainteresowanej,
  • jej przedstawiciela ustawowego,
  • innej osoby, za zgodą osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego.

Pomoc społeczna może być także udzielana z urzędu. Osoba lub rodzina może zgłosić się o przyznanie pomocy do ośrodka pomocy społecznej w miejscu zamieszkania (ośrodki znajdują się w każdej gminie). Decyzje o przyznaniu lub odmowie przyznania pomocy wymagają uprzednio przeprowadzenia przez pracownika socjalnego rodzinnego wywiadu środowiskowego. Decyzje w sprawach świadczeń pomocy społecznej wydawane są w formie pisemnej. Od każdej decyzji służy prawo odwołania.

 

O pomoc mogą ubiegać się osoby, które spełniają warunki określone w ustawie o pomocy społecznej. Pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom znajdującym się w trudnej sytuacji życiowej, w szczególności z powodu:

  • ubóstwa,
  • sieroctwa,
  • bezdomności,
  • bezrobocia,
  • niepełnosprawności,
  • długotrwałej lub ciężkiej choroby,
  • przemocy w rodzinie,
  • potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności,
  • bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych,
  • braku umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej placówki opiekuńczo-wychowawcze,
  • trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodźcy,
  • trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego,
  • alkoholizmu lub narkomanii,
  • zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej, itd.
  • klęski żywiołowej lub ekologicznej.

Tryb udzielania pomocy społecznej:


1. Zgłoszenie wniosku o udzielenie pomocy:

  • osobiste, pisemne lub telefoniczne zgłoszenie osoby ubiegającej się o pomoc do pracownika socjalnego (zgłoszenie może nastąpić z urzędu lub może go dokonać przedstawiciel ustawowy lub inna osoba za zgodą ubiegającego się o pomoc).

2. Sporządzenie wywiadu środowiskowego i planu pomocy:

  • rozeznanie przez pracownika socjalnego sytuacji osobistej i rodzinnej osoby ubiegającej się o pomoc społeczną, tj. przeprowadzenie wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania klienta,
  • wspólne (pracownik socjalny z osobą lub rodziną) opracowanie planu pomocy.

3. Sporządzenie decyzji i wydanie jej osobie ubiegającej się o pomoc społeczną.

4. Realizacja przyznanych świadczeń.

Przyznanie świadczenia pomocy społecznej musi być zawsze poprzedzone przeprowadzeniem wywiadu rodzinnego (środowiskowego) w miejscu stałego zamieszkania lub w miejscu czasowego pobytu osoby starającej się o pomoc. Wywiad środowiskowy przeprowadza się w terminie 14 dni od chwili zgłoszenia (w sytuacjach nagłych – w ciągu dwóch dni).
Zasady i tryb przeprowadzania wywiadu środowiskowego reguluje Rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z dnia 19 kwietnia 2005r. w sprawie rodzinnego wywiadu środowiskowego (Dz. U. Nr 7, poz. 672).

Wszelkie informacje, jakie pracownik socjalny uzyska podczas wywiadu objęte są ochroną zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych i wykorzystywane wyłącznie do celów przyznania świadczeń. Dlatego też, pracownik socjalny może pytać nie tylko o informacje dotyczące osoby starającej się o świadczenie, ale też osób wspólnie z nią zamieszkujących
i gospodarujących.

Oprócz danych dotyczących :

  • posiadanych źródeł dochodów,
  • sytuacji zawodowej, zdrowotnej i rodzinnej,

pracownik socjalny może również domagać się złożenia oświadczenia o posiadanym stanie majątkowym. Odmowa złożenia takiego oświadczenia może być podstawą do odmowy przyznania świadczenia.

Osoby i rodziny korzystające z pomocy społecznej zobowiązane są do współdziałania z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu swojej trudnej sytuacji życiowej.
Brak współdziałania, a w szczególności :

  • odmowa zawarcia kontraktu socjalnego, lub niedotrzymanie jego postanowień,
  • nieuzasadniona odmowa podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej przez osobę bezrobotną lub wykonywania prac społecznie użytecznych, o których mowa w przepisach o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy,
  • nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego przez osobę uzależnioną ,
  • marnotrawienie przyznanych świadczeń, będą stanowić podstawę do :
  • odmowy przyznania lub ograniczenia świadczeń,
  • wstrzymania świadczeń pieniężnych,
  • przyznania pomocy w formie świadczenia niepieniężnego.

Decyzje w sprawach świadczeń pomocy społecznej wydawane są w formie pisemnej. Od każdej decyzji służy prawo odwołania.
Odwołanie wnosi się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu, za pośrednictwem Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej, w ciągu 14 dni od dnia otrzymania decyzji.


Opublikował(a):
 Janusz Szewczyk

Data publikacji:
 16-02-2018 10:18

Modyfikował(a):
 Janusz Szewczyk

Data modyfikacji:
 04-04-2018 17:58
Dokumenty do pobrania Galeria Empatia Epuap Powiatowy Urząd Pracy Itaka Niebieska Linia
Liczba wizyt ogółem: 464105, dzisiaj: 26
×

Wyszukaj w serwisie